به سوی چورت (قسمت سوم)
نام مجموعه: به سوی چورت
عکاس: هنگامه ناهید
تاریخ: خرداد ۱۳۹۶ خورشیدی
بعد از حدود دو ساعت رانندگی ِ بی‌وقفه، برای صرف صبحانه، در سرخ‌آباد سوادکوه توقف کردیم. املت را با فلفل سیاه پوشاندم و با نان بربری داغ و چای تازه دم، یکی از بهترین و دل‌چسب‌ترین صبحانه‌های عمرم را خوردم؛ اما جالب‌ترین و در عین حال غم‌انگیزترین بخش توقف برای صبحانه، بازدید از کوچک‌ترین کلیسای جهان بود، کلیسایی سه در سه با یک در و دو پنجره و سر دری به زبان ایتالیایی. متأسفانه کلیسا متروک بود. بعدها دانستم که کلیسای زیبا و کوچک در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شماره‌ی ثبت ۹۲۷۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی کشورمان ثبت شده است؛ اما افسوس…
دلیل این همه نامهربانی با خانه‌ی خدا را ندانستم. چرا درب یکی از پرستشگاه‌های الهی غل و زنجیر شده؟ چرا در شرف نابودی قرار گرفته؟ چرا با این‌که به ثبت ملی رسیده حتی یک تابلوی راهنمای کوچک برایش در نظر نگرفته‌اند؟ از کی تا به حال این‌قدر نسبت به هم‌وطنان‌مان و باورها و اعتقادات یکدیگر بی‌تفاوت شده‌ایم؟…
به هر روی، راه افتادیم و مسیرمان به سوی چورت را ادامه دادیم. لختی بعد برای استراحتی کوتاه، توقف کردیم. اینجا بود که یک دو راهی نظرم را جلب کرد. دوراهی‌ای که هر دو مسیرش، با تفاوت زمانی و البته سختی و آسانی راه، به مقصد می‌رساندمان. درست مانند زندگی و تصمیماتی که هر روزه با آن‌ها مواجه می‌شویم. حتی اگر چند انتخاب گوناگون ما را به یک هدف خاص برسانند، بحث همیشه بر سر انتخاب یکی از آن راه‌هاست…
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد روستای چورت اینجا کلیک کنید.
۲) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد دریاچه‌ی میانشه (دریاچه‌ی چورت) اینجا کلیک کنید.
