آنا کارنینا (۲۰۱۲) (۱)
(Anna Karenina (2012
کارگردان: جو رایت
نویسنده: تام استوپارد
بر اساس رمان «آنا کارنینا» اثر «لئو تولستوی»
تهیه‌کننده: تیم بوان / اریک فلنر / پل وبستر
ژانر: ملودرام خانوادگی
محصول: انگلستان
مدت: ۱۳۰ دقیقه
بخشی از افتخارات:
۱) برنده‌ی جایزه‌ی اسکار برای بهترین طراحی لباس و صحنه در سال ۲۰۱۳
۲) برنده‌ی جایزه‌ی بفتا برای بهترین طراحی لباس و صحنه در سال ۲۰۱۳
۳) نامزد دریافت جایزه‌ی بفتا برای بهترین موسیقی اوریجینال در سال ۲۰۱۳
۴) نامزد دریافت جایزه‌ی بفتا برای بهترین گریم در سال ۲۰۱۳
وقتی صحبت از یک اثر نمایشی در مدیوم سینما و با مدیوم ظاهری تئاتر می‌شود، احتمالا آنا کارنینا محصول سال ۲۰۱۲ و ساخته‌ی جو رایت، اولین فیلمی‌ست که به خاطر می‌آورید. فیلمی پر از رنگ و نور که طراحی صحنه و لباسش خیره‌کننده است و مملو از هماهنگی بین بازیگران اصلی و فرعی و سیاهی لشگرها. بازیگرانی که آن‌قدر خوب در نقش‌های‌شان فرو رفته‌اند که نمی‌توانید هیچ‌کس دیگری را به‌جای آنان تصور کنید؛ برای مثال فقط کافی‌ست به پوستر فیلم نگاه کنید. کیرا نایتلی با بدنی استخوانی، شش رج مروارید نامرتب در گردن و بند لباسی که از روی شانه‌اش کمی پایین‌تر آمده، زیباتر و دل‌رباتر از همیشه، نگاه نافذش را به صورت هر فردی دوخته که به نظاره‌اش ایستاده؛ و همین امر خیلی صریح و بی‌پروا در فیلم کاملا نمود پیدا می‌کند، طوری که بیننده با خود می‌اندیشد، احتمالا در ذهن تولستوی هم آنا، شبیه به کیرای جذاب بوده است.
اما چه چیزی ضربه‌ی اصلی را به آنای جو رایت زده؟ فیلم‌نامه.
سخت می‌شود نمایش‌نامه و فیلم‌نامه‌ای اقتباسی از روی رمان‌های مطرح جهان یافت که توانسته باشند حق مطلب را به‌درستی ادا کنند و کل ماجرا را آن‌طور که باید و شاید برای بیننده‌ای که آشنایی با آن رمان‌ها ندارد بازگوید و فیلم‌نامه‌ی آنا کارنینا هم از همین جاست که لطمه می‌خورد؛ اما نمی‌توان زیبایی بصری و تلاشی فوق‌العاده که برای ساخت این فیلم صورت گرفته را نادیده گرفت و تحسینش نکرد.
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «آنا کارنینا» اینجا کلیک کنید.
