کاخ گلستان
نام مجموعه: کاخ گلستان، میراثی جهانی
عکاس: هنگامه ناهید
تاریخ: فروردین ۱۳۹۶ خورشیدی
وارد کاخ میشوم. همان حس ِ خاص ِ همیشگی را دارم. حتی اگر صد بار دیگر هم وارد بناها و موزههای تاریخی شوم، این احساس مرموز و عجیب، رهایم نمیکند و برایم عادی نمیشود.
گویی نوعی حس ِ کنجکاویست. کنجکاوی برای دانستن ِ داستان آنچه در آن مکان اتفاق افتاده و آنکه به آن مکان پا گذاشته. داستان کاشیها، سردرها، پنجرهها و سقفها. داستان خدمتکاران، باغبانان، سربازها، آشپزها، گاردها، رانندهها و… . داستان شاهان و ملکهها، وزرا، سفرا… . انسانهایی که یکی پس از دیگری میروند و تنها همین خشت و گل و چوب و سفال و کاشیهاست که تا سالیان سال باقی میماند و اگر، فقط اگر روزی همین درها، پنجرهها و سقفها، بنای سخن بگذارند، چه رازهایی که هویدا نخواهند شد، چه دروغها و راستهایی که آشکار نخواهند شد، چه مثلا وطندوستانی خائن و چه مثلا خائنینی وطندوست نخواهند شد… .
تمام اینها و خیلی افکار دیگر از سرم میگذرند و هربار، همانطور که محو تماشای زیباییهای بناهای قدیمی هستم، به آنچه که گفتم، سخت میاندیشم.
بعد از تمام شدن گشت و در کاخ، به سمت خانه راهی میشوم و در متروی توپخانه (۲) سردر زیبای قورخانه (۳)، توجهام را جلب میکند، دیوارها و درهایش و باز همان افکار و احساسات، به من هجوم میآورند.
هر قدمی که برمیداریم، هر کاری که میکنیم، هر سخن و نگاهمان، در اطراف و اطرافیانمان ثبت میشود. ای کاش اگر روزی نباشیم، آثاری که از ما بر جای میماند، جز نیکی و صفا و شادابی، حس دیگری را منتقل نکند.(۴)
پینوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد «کاخ گلستان» اینجا کلیک کنید.
۲) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد «متروی توپخانه» اینجا کلیک کنید.
۳) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد «سردر قورخانه تهران» اینجا کلیک کنید.
۴) تمامی عکسهای این مجموعه با دوربین تلفن همراه گرفته شده است.
ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ