وظیفه‌ی راویان فرهنگ

وظیفه‌ی راویان فرهنگ

قسمتى از سخنانِ داريوش مهرجويى در مراسم ترحيم عباس كيارستمى:
“پزشکانِ بی‌عرضه‌ی احمق که چنین گوهر گران‌قدری را کشتند. باید آن‌ها را به محاکمه بکشیم. این وظیفه‌ی ما سینماگران است.”

هنگامی‌که این سخنان را از دهان مهرجویی شنیدم حیرت‌زده و متاسف شدم؛ و بلافاصله ذهنم در برابر این گفتار به‌دنبال خاطره‌ای خوش از مهرجویی گشت و آن‌قدر جست و جست تا که یادم آمد براى ديدن فيلمِِ “ليلا” (۱)، دو سائنس بيرون از سينما به همراه پدر و مادر، در خیابان ولی‌عصر منتظر ايستادم و در برابر سوال والدین که آیا خسته شده‌ای پاسخ دادم خیر که مبادا به خانه برگردیم و من تماشای «لیلا» را از دست بدهم. عجب انتظار دلچسبى بود..

داريوش مهرجويى نازنين، فيلم‌ساز تواناى ايران، هميشه به واسطه‌ی ديدگاه خاص نقادانه و فرهنگى‌اش، برای‌ام از جايگاه والايى برخوردار بود، اما حيف و دو صد حيف..

ناراحتى، عصبيت، تشويش، بهت، از هم گسيختگى روحى و دل‌نگرانى اين استاد گرانقدر را درك كرده و از درگاه خداوند متعال براى خانواده‌ی عباس كيارستمى، دوستان ايشان و تمامى اهالى سينما و هنر خواستار صبر و شكيبايى هستم، ولى كاربرد چنين ادبياتى، آن هم در مراسم ترحيم آقای كيارستمى كه با وجود تمام بى‌اعتنايى‌ها، ناملايمتى‌ها و بعضا توهين‌هايى كه به شخص او شد در كمال فروتنى و درايت، هرگز سخنى به درشتى بر زبان نيآورد و اصالت ايرانى و بهتر بگويم انسانى‌اش را حفظ كرد، عملى دور از مرام و مسلك هنرمندی‌ست.

وظيفه‌ی اهالى هنر در اين روزها كه فحاشى، كم‌كم در فرهنگ‌مان جايى براى خود باز كرده و شكلى موجه به خود می‌گيرد، از هر زمان ديگرى خطيرتر است و هيهات و هيهات كه اگر راويان فرهنگ و هنر نيز چنين كنند، در چشم بر هم زدنى بايد فاتحه فرهنگ‌مان را بخوانيم و صلواتى هم بدرقه‌ی راهش كنيم.

پی‌نوشت:

۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «لیلا» اینجا کلیک کنید.