نام دیالوگ: درد
نام فیلم: سفر قندهار (۱۳۷۹) (۱)
نویسنده، کارگردان و تهیهکننده: محسن مخملباف
ژانر: درام
محصول: ایران
مدت: ۹۰ دقیقه
سفر قندهار فیلمیست که هر نمای آن تکان دهنده است. تلخ، گزنده، هشدار دهنده، دردناک،… اما جالب آنکه در ورای همهی اینها، امیدی نهفته است. در زیر بخشی از دیالوگ این فیلم را با هم میخوانیم که من آن را «درد» نامیدهام:
«طبیب: اسمت چیه؟
نفسگل: نفسگل.
طبیب: بیمار کیه؟
نفسگل: مادر منه.
طبیب: چه دردی داری؟
نفسگل: دلش درد میکنه.
طبیب: آیا غذایی رو که خورده از دهنش پس داده؟
نفسگل: (رو به مادرش در پشت پرده) چیزهایی که خوردی از دهنت پس دادی؟
زن: (از پشت پرده) نه.
نفسگل: (رو به طبیب صاحب) نه.
طبیب: خیلی مستراح میره؟
نفسگل: (رو به مادرش در پشت پرده) خیلی مستراح میری؟
زن: (از پشت پرده) نه.
نفسگل: (نگاه از مادر میگیرد رو به طبیب صاحب) نه.
طبیب: صبحونه چی خورده؟
نفسگل: صبحونه چی خوردی؟
زن: دلم درد میکرد، هیچی نخوردم.
نفسگل: دلش درد میکرد، هیچی نخورده.
طبیب: دیشب غذای سفت خورده؟
نفسگل: دیشب عذای سفت خوردی؟
زن: دیشب دلم درد میکرد، هیچی نخوردم.
نفسگل: دلش درد میکرده، هیچی نخورده.
طبیب: دیروز عصر هم دلش درد میکرد؟
نفسگل: دیروز عصر هم دلت درد میکرد؟
زن: هان، درد میکرد.
نفسگل: هان.
طبیب: دیروز ظهر گوشت مونده خورده؟
نفسگل: دیروز ظهر گوشت مونده خوردی؟
زن: دیروز دلم درد میکرد، هیچی نخوردم.
نفسگل: مادرم دیروز دلش درد میکرد، هیچی نخورده.
طبیب: دیروز صبح چی خورده؟
نفسگل: دیروز صبح چی خوردی؟
زن: دلم درد میکرد، هیچی نخوردم.
نفسگل: دلش درد میکرد، هیچی نخورده.
طبیب: بگو مادرت بیاد اینجا. (و سوراخی که بر پرده نصب شده نشان میدهد.)
نفسگل: دهنت رو بذار دم سوراخ.
زن بیمار دهانش را دم سوراخ میگذارد.
طبیب: بگو سرفه کن.
نفسگل: اه کن.
طبیب: بگو چشمش رو بیاره جلو.
نفسگل: چشمت رو بذار دم سوراخ.
طبیب: مادرت کم خون هست. تو چی، تو هم دلت درد میکنه؟
نفسگل: اوهون.
طبیب: از دیروز صبح؟
نفسگل: از سه روز پیش.
طبیب: اینجور که من میفهمم درد بیمار از گشنگیه. اینها به دکتر نیاز ندارن. اینها نانوا میخوان. بیا خواهر این قرص نان رو بگیر. روزی سه نوبت. صبح، ظهر، شب.»
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «سفر قندهار» اینجا کلیک کنید.
ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ